Rozdziały Marka

Nasza tradycja liturgiczna opiera się na nabożeństwach, modlitwy których przepojone są teologią. Czytając prawosławne teksty liturgiczne możemy nie tylko modlić się, czyli kierować swe słowa i myśli ku Bogu, lecz także poznawać Kim jest Bóg i czego dokonał dla nas ludzi. We wszystkich klasycznych modlitwach, zachowanych w prawosławnych nabożeństwach, z łatwością odnajdziemy te dwie sfery: modlitewną oraz poznawczą.

Dzień poprzedzający święto Objawienia Pańskiego (Chrztu Pańskiego 19 stycznia), to dzień ścisłego postu. Tradycja tego dnia również wskazuje na nocne świąteczne nabożeństwo, a obrzędy są bardzo zbliżone do świętowania Bożego Narodzenia.

14 stycznia Cerkiew wspomina święto Obrzezania Pańskiego. Dzień ten jest zawieszony pomiędzy dwoma wielkimi świętami: Narodzin naszego Zbawiciela i świętem Chrztu Pańskiego. Ponadto tego dnia wspominamy również pamięć wielkiego świętego naszej Cerkwi – św. Bazylego Wielkiego, biskupa Cezarei Kapadockiej. Sytuacji nie ułatwia problem kalendarzowy, który pojawił się za przyczyną rosyjskiego cara, Piotra I, który zmienił datę początku „nowego roku” z bizantyjskiego 1 września, na 1 stycznia. Dzięki reformie cara  wspólnota prawosławna coraz częściej datę 14 stycznia traktuje jako „nowy rok wg starego stylu”. Wszystkie te elementy układają się w jeden smutny wzór – w świadomości wiernych święto Obrzezania Pańskiego nie jest znane.