Wigilia Chrztu Pańskiego

Dzień poprzedzający święto Objawienia Pańskiego (Chrztu Pańskiego 19 stycznia), to dzień ścisłego postu. Tradycja tego dnia również wskazuje na nocne świąteczne nabożeństwo, a obrzędy są bardzo zbliżone do świętowania Bożego Narodzenia.

Historycznie święta Bożego Narodzenia i Chrztu Pańskiego, były początkowo wspominane tego samego dnia. Stąd w cerkiewnej praktyce, tradycje obu tych świąt są podobne. Zbieżny jest przecież sam wydźwięk tych świąt. W historii było ono określane jako święto OBJAWIENIA BOGA. Rzeczywiście, Bóg objawia się ludziom zarówno w Betlejem, jak i nad rzeką Jordan. W pierwszym przypadku objawia się jako Bogoczłowiek, który pojawia się pośród ludzi. W dniu święta Chrztu Pańskiego objawia się jako Ten, o którym nauczał św. Jan Chrzciciel, jako Mesjasz, Nauczyciel i Zbawiciel.

Jeśli zwrócimy uwagę na nabożeństwa Bożego Narodzenia i Chrztu Pańskiego również zauważymy podobieństwa.

Święta poprzedza ścisły post – czas przygotowania. Dzień przedświąteczny to uroczyste poranne nabożeństwo, Liturgia św. Bazylego Wielkiego, która rozpoczyna się od wieczerni. W obu przypadkach w trakcie wieczerni czytane są starotestamentowe proroctwa, które wypełniają się w dniu święta.

Wczesnym wieczorem, dla podkrzepienia sił, spożywana jest postna wieczerza. 

Świąteczne nabożeństwo rozpoczyna się od wielkiego powieczerza, po którym sprawowana jest jutrznia i Boska Liturgia.

Dzień świąteczny zamyka radosna wielka wieczernia, sprawowana w dniu świątecznym.

W wielu domach zachowała się wieczerza wigilii święta. Ta piękna tradycja powinna nam przypominać o wielkości tego dnia, o odpowiednim naszym przygotowaniu i o tym, aby ten dzień poświęcić Bogu. Na stole pojawia się kutia i inne postne potrawy. Na początku wieczerzy spożywa się prosforę, przyniesioną z porannej Liturgii.

Starajmy się pielęgnować tradycję wigilii święta Chrztu Pańskiego.